Angelo

 

                   « Doma, si ! doma, si ! »

 

a starmià la machina 'n col pèrtie

e tita gèint anturn

 

              « e ti maznà stá 'n lá,

                 vá 'tirà i fil col cavalét. »

 

E pùai,

stè 'tèint al curajó

ch'al part an vita e ch'us ancruzia,

al ponta a l'aut, u scrola e 'l frucia.

E au testa cauda

pum, pum, pum...

 

In sac an testa vutà 'ndrèint

cui ant la paja i smìo fraté,

in sac a spale da 'n quintal

cui ant al grá i smio fina pé,

e puve, e bila, archè e sidùr

'n armis-c da cristo tit u dì...

 

ma l'era iest al mond anlur,

e l'è finì trop prést,

prope cmè ti.

 

sara