Angelo
« Doma, si ! doma, si ! »
a starmià la machina 'n col pèrtie
e tita gèint anturn
« e ti maznà stá 'n lá,
vá 'tirà i fil col cavalét. »
E pùai,
stè 'tèint al curajó
ch'al part an vita e ch'us ancruzia,
al ponta a l'aut, u scrola e 'l frucia.
E au testa cauda
pum, pum, pum...
In sac an testa vutà 'ndrèint
cui ant la paja i smìo fraté,
in sac a spale da 'n quintal
cui ant al grá i smio fina pé,
e puve, e bila, archè e sidùr
'n armis-c da cristo tit u dì...
ma l'era iest al mond anlur,
e l'è finì trop prést,
prope cmè ti.