Giuda
L'è u traditur,
cul dal bazé 'mpustur
ch'ut ven avzé e ut salìta
per fat chicà dal uardie,
e per doi sod ut veind
seinsa ciamat pardó.
Ma l'èl acsì dabó?
S'u i'era za tcoz scric,
e s’l'era acsì 'l prugèt,
l'èl cil al ghì
o 'l pi cativ sugèt?
L'èl cil al gram
s'u i'è tucà u disté
d'la part pi disgrasiàja
e s'l'è 'ndac fina 'nfond
seinsa scapà o 'rfidase
per rispetà u disegn?
L'è mia per cil
ch'u i ha cantà 'l galucio,
l'è mia stac cil
e tre vote:
« Cul Cristo lá???
E se ch'a só ! Chi ch'l'ha mai vist !?! »
un sava neint, magara,
ch'us fava acsì 'aunì Papa.
Al pi bel at d'amur, anlur,
l'è cul d'in " disgrasià ",
ch' l'ha 'lià u su nom au trich,
al faus e au tradimeint
e ch'u s'è fac sprézià
per la cunsimasió n di sècul.
Da pover cristo anvece
cil e cul auter
ancontra 'u su disté
i han pià 'spale 'l mond
chi tacà 'ncontra na cruz
chi pendinda da na rama,
ciaschedì 'ncò u su calvàre,
lur,
ruvete 'd l'ingranage,
pedéine d'in prugèt
ch'i s'ha
n truà 'ns al rèine
ant in perquai pi gros
'd cul chi capijso i'ùame.
E 'nlur s'u parlèi 'd Cristo geint,
na vota, ades e puai
stè 'teint e tnì da meint
ch'ui n'è neint ji, ma duai.