L' anma

 

 

                          " ...sicut erat in principio

                               et nunc, et semper,

                               et in saecula saeculorum....! "

 

 

L'anma l'an mor neint.

La va 'n paradiz s' l'è bela

la va 'u linfern s' l'è brita

e 'n purgatore s' l'è da mez e mez.

La mort l'è cmè 'n pasage,

l'è na trasfurmasió,

l'è poi cambià la pel,

cmè 'l bise minca 'n tant.

 

 

                             " Misereatur vestri omnipotens Deus

                               et dimissis peccatis vestris

                               perducat vos ad vitam aeternam..."

 

 

Se l'anma l'è "eterna"

la mort l'an n'ezist neint,

se l'anma l'è "eterna"

l'an n'avrá mai na fé,

e s' l'an n' ha mai na fé

l'an po' manch cminsipià,

ancudì s'la cminsipia

prima l'an i'era neint

e 'nlur l'è za pi "eterna"

perciò se ades l'ai i'è

l'è seimper ezistìa,

quaze cmè nost Signur.

 

Ma anlur,

anvè ch' l'ìara prima d'aunì 'nt sta pel?

Anvè ch'a jìara mi teimp d'uera,

o bèle 'suta 'l fasio,

ai teimp di Faraó,

o 'suta Cecco Beppe?

S'a i'era 'n Paradiz

'd sighìr a stava lá,

s'a i'era 'nt u linfèrn

scapà u i'era bonné,

s'a i'era 'n purgatore,

andava 'n Paradiz.

E se ch' la fava 'nlur la mi povr'anma 'n gir?

 

S' l'an n'ava neint in post,

forse dadlá u i'è d'auter,

queicoz ch'an soma neint,

o forse, chi ch'ul sa,

la stava za datsá

andrèint a in autra pel,

magara l'ava 'l pluc,

la cùa, 'gl'ale o 'l bech...

 

ma 'd certa robe geint,

l'è dira sinquantà.

 

 

sara