 |
|
|
La scriv ans al straje
la squincia 'l miraje
la l'ha 'n co i demòne
la sprézia i padró
ch'i pisto la frita
per tenla pì cara,
la pèila i pivió
ch'is a s-ciato 'ns al pign,
la cria che 'l bombe
i han mize i fasista
per cont 'd cui ch'i cmando,
che i " mustro " i so 't fùar
e 'n galìara ui va i auc.
L'è diceimb'r e 'l fa freg
ma 'l fa caud an questira
e u i'è 'l fnèstre duvèrte,
e l'è facil andà,
dal quart piá,
a ciapà 'l frésch ant la curt.
U dificil maznaje
 |
l'è poi fasle cuintà,
e 'l var poch fa di vers
dij " sasé " al cumisare
per fas denuncià
e sperà 'nt al prucès.
La quistió l'è balurda
e la bùi seimper pìaz,
fina a cula maté
d'al mèiz 'd mag queich an dop.
S'un i'è pì 'l cumisare
al prucès u svanis
e un i'è pì da dai cont
né a la Lota né ai auc.
E 'l prucès l'è finì
ant na gran bala 'd fim.
La Lota l'aurava 'l prucès,
l'ha dic queica luchèira,
ma umzugnava ese sèmo
a studià 'd fai d'al mà,
l'è cmè batse 'ns al bale,
o fas gol an ca sua.
Ui va poch cara gèint
 |
 |
 |
a capì sta quistió:
chi ch'al fa girà 'l bale
s'l'è nèint prima l'è puai
i fa n sèimpr che dubiàle
forsa 'd trich e 'd brit zùai.