Sulìare, Sulìare,
vighte cmè t'ìare
al cùale 'ns la strà
e 'l campané d'la Sunta
e cul arlùare 'n piasa
'ns al municipio vèg
e la geréta 'n tèra
ancò 'l gazìe 'nturn
at sur a cui scalé
ancò u distributur
e l'Acli 'ns al castè
ancò u saló ch' u 'ndava,
e per na mèza:
« Cimo! »
e puai:
« Luce, voce, quadro! »
U ri u surtiva
e per du gute
ans la Sgarota ui n'era sèimpr in snég.
E la sirèna d'al mulé
mèzdì e senguë
la dava 'n mez al mond,
e i la sentivo
decò da parlì.
E u treno d'in mez bot
a még chi curo 'cà
a pìa e 'n bicicleta
e da la prèsa
i calo zì da quì...
Ma i tèimp i paso,
e i laso 'dria tcoz
e a i oma 'ncur da vighe
si porto d'autr e quai.
Mi 'saró 'ncur 'd na vota,
ma i smio uare boine
al nuvitaje d'est 'si gran prugrès.